Κυριακή 18 Μαρτίου 2018

Επειγόντως τη μαμμή

 Επειδή αυτός ο κόσμος δεν έχει μόνο βιβλία θα ήθελα να σας μιλήσω και για κάτι άλλο που έχω αγαπήσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό το κάτι δεν είναι τίποτα άλλο από τις ξένες σειρές.Μία αγαπημένη μου είναι και : επειγόντως τη μαμμή.
Μιλάμε για το 1950 στο φτωχικό Πόπλαρ του Λονδίνου.-Αν σου αρέσει η συγκεκριμένη εποχή είμαι σίγουρη πως θα τη λατρέψεις αυτή τη σειρά-.
Πρόκειται για τον Οίκο Ντονάτους που σ αυτό ζουν καλόγριες-μαίες και απλές νοσοκόμες-μαίες.Αυτές οι γυναίκες λοιπόν,είναι μια ενωμένη ομάδα η οποία βοηθάει τις εγκυμονούσες όχι μόνο με την φροντίδα τους κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης,αλλά και στον τοκετό και μετά στην λοχεία.
Θα μου πεις,τι ενδιαφέρον έχει όλο αυτό.Κάθε επεισόδιο μας δείχνει μια καινούργια έγκυο γυναίκα που προσπαθεί να αντεπεξέλθει όσο καλύτερα μπορεί.Δεν τα καταφέρνει όμως πάντα.Εκεί συνήθως οι μαίες βοηθούν σε κάθε περίπτωση.
Υπάρχουν γυναίκες που δυσκολεύονται να γεννήσουν, υπάρχουν ζευγάρια που περνούν κρίση κατά τη διάρκεια του γάμου τους,γυναίκες που γεννούν άρρωστα παιδιά,γυναίκες ανύπαντρες που προτίμησαν να κρατήσουν τα παιδιά τους μόνες,γυναίκες που δεν ήταν τόσο δυνατές και έδωσαν τα δικά τους μωρά.
Κι εκεί μέσα σε όλα αυτά τα ανθρώπινα πάθη,τις ανθρώπινες δυστυχίες υπάρχουν οι καλόγριες και οι μαίες που αν καιγεννημένες τόσα χρόνια πριν,άνετα θα τις ήθελες για φίλες σου σήμερα εν έτη 2018 γιατί δεν είναι εκεί για να κρίνουν δεν κουτσομπολεύουν,το μόνο που θέλουν είναι να φανούν χρήσιμες ως γυναίκες προς γυναίκες κι αυτό από μόνο του είναι ευλογία.
Θα σας συμβούλευα να το δείτε,κάθε επεισόδιο σε βάζει σε σκέψη,σε στενοχωρεί ίσως,αλλά το σίγουρο είναι ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

                                              <<ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ>>

 Από το καλοκαίρι της τρίτης δημοτικού θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζω βιβλία...Όλα μου τα καλοκαίρια είχαν τη μυρωδιά της Άλκης Ζέη,της Ζωρζ Σαρή,της Γαλάτειας Γρηγοριάδου Σουρέλη...Διάβαζα τα μεσημεριάτικα καλοκαίρια τρώγοντας καρπούζι και πίνοντας σπιτική λεμονάδα.
Όσο κι αν έπαιζα,όσο κι αν έκανα μπάνια στη θάλασσα,η αγαπημένη μου ώρα της ημέρας ήταν αυτά τα μεσημεριάτικα καλοκαίρια  παρέα με τα βιβλία μου.Είχα καταλάβει από μικρή ότι το να διαβάζεις μπορούσε να σε ταξιδέψει σε άλλες εποχές,σε άλλους κόσμους,σε άλλα μέρη,γνωρίζοντας πολλά και ενδιαφέροντα πρόσωπα.
 Το επόμενο καλοκαίρι μου χάρισαν μία γραφομηχανή και τότε διστακτικά πατούσα ένα ένα γράμμα με τον μικρό μου δείκτη γιατί δεν ήξερα καθόλου από το μαραφέτι
και έβαζα όποιον έβρισκα να μου υπαγορεύει κάτι και γω να το γράφω.Έκανα πάρα πολύ ώρα και κανείς δεν είχε τόση υπομονή να κάθεται να μου υπαγορεύει.'Ετσι έβαζα στην άκρη ένα βιβλίο,το στήριζα κάπου και αντέγραφα τις αγαπημένες υπογραμμισμένες μου παραγράφους από κάποιο βιβλίο.Μου άρεσε πολύ να το παίζω γραμματέας...
 Την επόμενη χρονιά,μετά από πολλή εξάσκηση, έγραφα πάρα πολύ γρήγορα κι έτσι,ήθελα να πάρω προαγωγή και να γίνω συγγραφέας από γραμματέας...
 Μεγαλώνοντας έκανα πάρα πολλές δουλειές..κάποιες ήταν πολύ δύσκολες πραγματικά, μετά ήρθαν καλύτερες μέρες και έγινα γραμματέας...είχα δικό μου γραφείο και υπολογιστή κι έτσι το παιδικό μου όνειρο που κάποτε όλοι έκαναν χάζι έγινε πραγματικότητα..
 Όμως το όνειρο δεν σταμάτησε εκεί.Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο.Ο τίτλος του είναι : <<Επάγγελμα Γραμματέας>>.Οι εκδόσεις Πνοή έδωσαν πνοή σε αυτό το βιβλίο,έδωσαν πνοή σ ένα όνειρο που μετράει δεκαετίες(δεν θα πω πόσες,δεν είναι αυτό το θέμα άλλωστε😉.)
 Η ανάρτηση αυτή γίνεται γιατί θέλω να δώσω ένα μήνυμα σε όλους...όσο κι αν άπιαστο,ακατόρθωτο,τεράστιο φαίνεται ένα όνειρό σας,μην το βάζετε κάτω..έχετε πίστη κι αγάπη σε αυτό κι αυτό θα βρει το δρόμο να έρθει προς το μέρος σας..
 Εύχομαι όσοι διαβάσετε αυτό το βιβλίο να το απολαύσετε,να το θυμάστε με μια γλυκιά σκέψη,να σας συγκινήσει...η δική μου προσωπική επιτυχία θα είναι αυτή.Η δική σας εύχομαι να είναι να πιστέψετε στα όνειρά σας....

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Έγκλημα και Ταλαιπωρία

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους....
ενώ διαβάζω βιβλία από πολύ μικρή,φέτος αποφάσισα να γράψω μια λίστα με τα βιβλία που θα διαβάσω όλη τη χρονιά...
το δεύτερο βιβλίο λοιπόν για το 2017 είναι το "έγκλημα και ταλαιπωρία"του Βασίλη Καραναστάση από τις εκδόσεις Πνοή.
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν μία απόλαυση για μένα..είχε πολύ χιούμορ,ήταν πολύ άμεσα γραμμένο,απλό χωρίς φιοριτούρες.
Είχε δράση,είχε χιούμορ και έναν ήρωα του βιβλίου που θα ήθελα να τον ξαναδώ σε νέες περιπέτειες...ο ήρωας που είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας με χιούμορ,χρέη,φαντασία....ο ορισμός του Έλληνα σήμερα...έγινε ο αγαπημένος μου.Συγχαρητήρια Βασίλη,ελπίζω να παρευρεθώ σε κάποια παρουσίασή σου και να σε γνωρίσω από κοντά..



Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Μια εβδομάδα έμεινε....

Μια εβδομάδα έμεινε για την ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου..
Αυτή η γιορτή είναι από τις πιο περίεργες γιορτές του χρόνου...
Υπάρχουν οι φαν της και οι εχθροί της...Οι φαν συνήθως είναι αυτοί που έχουν να γιορτάσουν,να βγουν,να διασκεδάσουν...να γίνουν ρομαντικοί εκείνη την ημέρα...να χαρίσουν αρκουδάκια,τριαντάφυλλα,να κάνουν προτάσεις γάμου,να φορέσουν οτι πιο κόκκινο,ότι πιο αγαπησιάρικο έχουν....
Οι άλλοι....αυτοί που είναι μόνοι... ελεύθεροι....τα μπακούρια...οι σούπερ ντούπερ ρεαλιστές κοροιδεύουν αυτη τη γιορτή...τη βρίσκουν εμπορική,χαζή,ανώφελη...
Η γνώμη μου κάπου στη μέση...ναι μεν μπορούμε να γιορτάζουμε τον έρωτά μας καθημερινά,ναι μεν ειναι μια γιορτή εμπορική και κανείς δεν λέει όχι σ αυτό...αλλά ήμαστε ένας λαός που από τη φύση μας ψάχνουμε πάντα κάτι να γιορτάσουμε....έτσι για τοχαβαλέ και το τζερτζελο βρε αδερφέ...κι επειδή στην κατάσταση που βρίσκεται πλέον η χώρα μας,μια αγορά θα κάνει χαρούμενο και τον έμπορο μα και το άλλο σου μισό,τότε γιατί δε λέμε όλοι,ας πάει και το παλιάμπελο...ένα κουτί σοκολατάκια είναι ας τα αγοράσω...
Εύχομαι σε όλους ευτυχισμένη η μέρα του Αγ.Βαλεντίνου...να περάσετε όλοι καλά και να διατηρήσετε την αγαπησιάρικη ατμόσφαιρά της όλη την υπόλοιπη χρονιά.....





Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Ταξίδια και κάποιες συμβουλές.....

 Είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύω τα ταξίδια.Πάντα στην παρέα μου είναι θέμα συζήτησης.Είτε για ταξίδια που έχω κάνει,που έχει κάνει κάποιος άλλος και ακούω ευλαβικά την εμπειρία του,είτε ταξίδια που προγραμματίζουμε να κάνουμε στο μέλλον.
Ας αρχίσουμε με τον προορισμό.Καλό θα είναι να πας κάπου που έχεις βάλει στο μάτι για κάποιο λόγο και όχι κάπου που απλά είπε κάποιος από την παρέα τυχαία.Αν πας σε ένα αδιάφορο μέρος για σένα,είναι πιθανό να περάσεις αδιάφορα και συ.Δεν είναι απόλυτο,αλλά μου χει συμβεί.
Ενημερώσου για τα πάντα.Μάθε για τα εισιτήρια,τα ξενοδοχεία,τα μέσα μεταφοράς,τα αξιοθέατα που αξίζει να δεις.Ρώτα άτομα που έχουν πάει και μπες σε site που μιλούν για ταξιδιωτικές εμπειρίες.Βοηθούν πολύ.
 Καλό θα είναι για να μην αγχώνεσαι να μαζέψεις χρήματα την τελευταία στιγμή,να έχεις έναν κουμπαρά που να βάζεις ότι ψιλά περισσεύουν από το σούπερ μάρκετ,χρήματα που θα σου δώσουν σε γιορτή ή γενέθλια και γενικά όποτε μπορείς να αποταμιεύσεις αποταμίευσε γιατί θα το βρεις μπροστά σου.
 Η βασικότερη προυπόθεση όμως για μένα αφού έχεις λύσει τα παραπάνω,είναι να έχεις καλή παρέα.Μην πας ταξίδι με κάποιον που δεν ταιριάζουν τα γούστα σου,με κάποιον που δεν ξέρεις πολύ καλά,με κάποιον από υποχρέωση,με κάποιον που μπορεί να "κουβαληθεί" στο ταξίδι σου με κάποιον τρόπο.Καλύτερα να φανείς αγενής και να αποφύγεις να ταξιδέψεις με ένα τέτοιο άτομο,γιατι αλλιώς θα χάσεις απόλυτα την τελευταία μου συμβουλή του να....
......ζήσεις τη στιγμή....
Με ένα άτομο που δεν "κολλάς" παίζει να σχηματίσεις άσχημη  γνώμη για το μέρος που θα πας,θα ξενερώσεις και δεν θα ευχαριστηθείς οτιδήποτε καινούργιο δεις,γευτείς,αγγίξεις...
 Η ζωή είναι μικρή και οι ευκαιρίες για ταξίδια λίγες...κάντες λοιπόν με το κατάλληλο άτομο/άτομα την κατάλληλη στιγμή.
           
                                         Bon voyage......


           
                             

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Σκέψεις και στόχοι για το 2016

 Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!!!η πρώτη μου ανάρτηση για το έτος 2016....έλειψα πάλι καιρό αλλά αν αφεθείς σε καταστάσεις, η καθημερινότητα είναι το μόνο σίγουρο πως θα σε ρουφήξει μέσα της.
Ελπίζω κι εύχομαι να είμαι πιο συνεπής από δω και στο εξής.Ένας από τους στόχους της νέας χρονιάς είναι κι αυτός,περισσότερο γράψιμο και πιο πολλές αναρτήσεις σε αυτό το μπλογκ που έφτιαξα με τόση αγάπη..
Έχω επίσης μια μανία με τις ατζέντες και τις ατέλειωτες λίστες με τους στόχους.Κρατάνε από τα παιδικά μου χρόνια...έτσι για φέτος οι στόχοι μου είναι οι εξής:
Να διαβάζω ακόμη περισσότερα βιβλία(δηλαδή πάνω από πέντε το μήνα)
Να σερφάρω λιγότερο(απ ότι σερφάρω ως τώρα που το χω χ@@σει)
Να περπατάω τουλάχιστον 45 λεπτά τη μέρα
Να κάνω γυμναστική τρείς φορές την εβδομάδα
Να πίνω περισσότερο νερό(τι βάσανο)
Να χασω 4-5 κιλά(αν κάνω τα τρία παραπάνω θα το πετύχω σίγουρα) 😀😀😀
Να τρώω όσο πιο υγιεινά γίνεται(πιτόγυρα,πίτσες,σοκολάτες τα ξεχνάω)
Να κάνω delete σε ότι με χαλάει(από ένα φαγητό μέχρι ένα άρωμα ή και άτομα)
Να κάνω ένα ταξίδι το χρόνο(το Σωληνάρι που θα παω να δω τον μπατζανάκη μου δεν πιάνει για ταξίδι)
Να γελάω περισσότερο(όχι μόνη μου όπως το συνηθίζω,αλλά με αστεία που θα μου πει κάποιος άλλος)
Να κάνω το σταυρό μου για ότι έχω(κοινώς να μην είμαι αχάριστη και γκρινιάρα με ότι μου συμβαίνει και να μένω στα θετικά)
Να βοηθάω τους ανθρώπους όποτε μπορώ...
Ένα μέρος της φετινής λίστας μου είναι αυτό...
Εσείς;θα μοιραστείτε ένα κομμάτι σας μαζί μου???