Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα....ώρα μηδέν....

Τα πρώτα Χριστούγεννα στην Ελλάδα της κρίσης...τα πρώτα Χριστούγεννα που ακόμη κι εγώ που είμαι φαν των Χριστουγεννιάτικων ημερών,των δέντρων,των γλυκών,του Αη Βασίλη, φέτος δεν έχω καμία όρεξη...και πως να έχει κανείς;αναρωτιέμαι....όταν παλιότερα όλοι φωτίζαμε τα σπίτια μας με αμέτρητα φωτάκια ενώ φέτος σκεφτόμαστε το λογαριασμό της Δ.Ε.Η που θα έρθει και προτιμούμε ν' αφήσουμε το σπίτι μας στα σκοτάδια...όταν παλιότερα τα μαγαζιά γέμιζαν με κόσμο, και σακούλες κρέμονταν από τα χέρια όλων, όταν έβλεπες να αμπαλάρονται κουτιά με κορδέλες και γούρια, ενώ φέτος οι πωλήτριες περιφέρονται στα άδεια μαγαζιά με τα χέρια στην πλάτη περιμένοντας ΠΕΛΑΤΕΣ(για τη σημασία της λέξης κατευθυνθείτε στο πλησιέστερο λεξικό)..όταν παλιά ο Δήμος οργάνωνε συναυλίες με χορωδίες και θεατρικές παραστάσεις, που τώρα δεν υφίστανται γιατί οι Δήμοι δεν έχουν χρήματα για κάτι τέτοιο...παλιότερα οι περισσότεροι κανόνιζαν  ταξίδια και ρεβεγιόν και ψώνιζαν-ειδικά οι γυναίκες-ρούχα για τα εορταστικά βράδια...ενώ φέτος οι περισσότεροι θα κάτσουν στο σπίτι τους φορώντας πυτζάμες και βλέποντας επαναλήψεις στην τηλεόραση ή ακόμη και παρουσιαστές να σου λένε χρόνια πολλά στα τούρκικα...και συνεχίζω να αναρωτιέμαι τι θα έχω να περιμένω για το νέο έτος...το μνημόνιο,την εκταμίευση κι άλλης δόσης,τα νέα μέτρα,την τρόικα να μπαινοβγαίνει στη χώρα μας,την πώληση της Ελλάδας,την πτώχευση,τι;;;;;;
Μήπως, αναρωτιέμαι ξανά να χαλαρώσουμε λίγο όλοι;εντάξει,αυτή η χρονιά δεν θα έχει ταξίδια,βόλτες,ρούχα για όσκαρ,λάμψη,αλλά δεν παύει να είναι μια γιορτή που μας θυμίζει τη γέννηση του Χριστού,υμνεί τη γέννηση της ελπίδας.Ας ελπίσουμε ρε παιδιά και ας αγαπήσουμε ουσιαστικά πράγματα, έστω φορώντας πυτζάμες, έστω παίζοντας επιτραπέζια δίπλα στο τζάκι,έστω με λιγότερα χρήματα από πέρσι.

Ας εστιάσουμε στον άνθρωπο,στην οικογένεια,στη φιλία,στις αξίες της ζωής και όχι σε υλικά αγαθά που αν δεν τα αποκτούμε μας χαλάνε την ψυχολογία.Α!και γράψτε και κανένα γράμμα στον Αη Βασίλη,μόνο να ζητήσετε κάτι ουσιαστικό,κάτι που να αξίζει πραγματικά,όπως το να κρατήσουμε την Ελλάδα μας δική μας,ή κάτι τέτοιο.Η αξία βρίσκεται σε απλά πράγματα,ας την ανακαλύψουμε ανέξοδα....Καλά Χριστούγεννα σε όλους μέσα από την καρδιά μου.....

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Λέξεις με διπλά νοήματα....άγγιγμα,φιλί,έρωτας,αγάπη,μίσος,αναμνήσεις,όνειρα,χρώματα,μοναξιά.....

Ένα άγγιγμα από τον αγαπημένο σου μπορεί να σε πάει στις πύλες του Παραδείσου.....Ένα άγγιγμα από κάποιον που αντιπαθείς,απλά στις πύλες της κόλασης.
Ένα φιλί από κάποιον που είσαι ερωτευμένη μπορεί να σε ταξιδέψει σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα.....Ένα φιλί συμβιβασμού και ενοχών σε κάνει να νιώθεις σκουλήκι.
Ο έρωτας,ο απόλυτος έρωτας σε κάνει να νιώθεις ένας μικρός Θεός, που μπορεί να καταφέρει τα πάντα.....Ο έρωτας ο άλλος, ο κοινός, μπορεί να κομματιάσει την προσωπικότητά σου.
Η αγάπη η αληθινή, αυτή που νιώθεις ότι χάρη σ'αυτήν γυρίζει ο κόσμος όλος,είναι το παν.....Η αγάπη η αναγκαστική σε σημαδεύει.
Το μίσος για το βιαστή της ζωής σου είναι μια δικαίωση,ενώ το άλλο το μίσος που νιώθεις άδικα γιατί κάποιοι γεννήθηκαν πιο τυχεροί από σένα,σε βουλιάζει στην ανυπαρξία.
Οι αναμνήσεις...οι καλές αξίζουν να υπάρχουν στο άλμπουμ των φωτογραφιών της ψυχής σου,οι κακές ας ξεχαστούν στο χρονοντούλαπο παρακαλώ.

Τα όνειρα,αυτά που κάνουμε και βγαίνουν αληθινά,είναι ο στόχος της ζωής μας....Τα άλλα τα ανεκπλήρωτα,απλά μερικές πληγές ακόμη στο κορμί μας.
Τα χρώματα τα φωτεινά,αυτά που δίνουν φως στη ζωή μας και τα άλλα τα σκούρα,αυτά που μας σκοτεινιάζουν.
Για τη μοναξιά τι να πούμε;αυτή έχει μια έννοια....της μόνης κι έρημης καρδιάς...αυτή η λέξη που είναι μόνη,τσακισμένη σε μια γωνιά και κλαίει....

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

....θέλω ακόμα μια βόλτα.....

Θέλω ακόμα μια βόλτα έχουμε ζήσει τόσα μαζί
θέλω ακόμα μια βόλτα στου Αιγαίου το γλυκό θαλασσί
θέλω ακόμα μια βόλτα στης ζωής μας τα μεγάλα γιατί
θέλω ακόμα μια βόλτα να κάνουμε μαζί

θέλω ακόμα μια στροφή να χορέψουμε μαζί
θέλω ακόμα ένα καφέ στο ξημέρωμα στο μπλε

θέλω ακόμα μια βόλτα έχουμε ζήσει τόσα μαζί
θέλω ακόμα μια βόλτα να φεύγω μόνη να γυρνάμε μαζί
θέλω ακόμα μια βόλτα στα μεγάλα μας γιατί

θέλω ακόμα μια στροφή να χορέψουμε μαζί
θέλω ακόμα ένα καφέ στο ξημέρωμα στο μπλε..



.....η αφορμή για τη σημερινή μου ανάρτηση είναι ακριβώς αυτό το τραγούδι....
ένα τραγούδι που μιλάει για στιγμές...παλιότερες στιγμές...όμορφες που όσο κι αν πρέπει να καταλάβεις ότι τέλειωσαν εσύ επιμένεις να ελπίζεις ότι θα ξανάρθουν....

....γιατί άραγε να υπάρχουν μνήμες;γιατί να υπάρχουν θέλω;γιατί να υπάρχουν γιατί;τόσα αμέτρητα γιατί που πνίγονται μέσα σε σύννεφα καπνού,σε ατέλειωτες σταγόνες αλκοόλ;
....γιατί να θες να πας βόλτα με ένα συγκεκριμένο άτομο ενώ υπάρχει ένας ολόκληρος πλανήτης γεμάτος από άλλα άτομα;γιατί να θυμάσαι μόνο τις καλές στιγμές λες και οι άσχημες ποτέ δεν πέρασαν από πάνω σου,ποτέ δεν τις έζησες...
γιατί να σε πονάει η θέα μιας καφετέριας,μιας ταβέρνας;μιας παραλίας;μιας οδού;γιατί τις πέρασες μαζί του;ή περιμένοντάς τον;
...γιατί να νιώθεις πως αν φύγεις λίγο μακριά από την αόρατη κλωστή που σας δένει θα σπάσεις σε άπειρα κομμάτια και θα διαλυθείς;...γιατί να μένεις εκεί που έζησες λίγες στιγμές...κλεμμένες στιγμές...μόνο και μόνο γιατί θες λίγα ψίχουλα απ'τη ζωή του άλλου...
.....ψίχουλα έρωτα,ψίχουλα χαμόγελου,ψίχουλα βλέμματος...σου φτάνουν τα ψίχουλα;τα έχεις μάλλον συνηθίσει...αλλά τώρα δεν σου φτάνουν...




....γιατί λοιπόν να θες μια βόλτα όταν εσύ αυτό που θες πραγματικά είναι μια γεμάτη ζωή;;γιατί;;;
...................................................................................................................................................................

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Έγινα νεραϊδονονά...δεν είναι καταπληκτικό????

Και ναι,έφτασε η ώρα που περίμενα ολόκληρο το καλοκαίρι.....

βάφτισα το γιο της μιας από τις κολλητές μου...μιας κολλητής που την ξέρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου...μια κολλητή που πάντρεψα πριν λίγα χρόνια και τώρα με εμπιστεύθηκε να γίνω και πνευματική μητέρα του παιδιού της.
Το όνομα αυτού : Δημήτρης....ελπίζω να είναι ένα παιδί καλότυχο,γερό κι ευτυχισμένο...να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που το αγαπάει και το φροντίζει...εύχομαι στους γονείς να έχουν τόση υπομονή και αγάπη όση είναι η άμμος στην έρημο....ανεξάντλητη....
Όσο για μένα και τους δύο ακόμη κουμπάρους-γιατί το χεράκι τους έβαλαν και τα δυο μου παιδιά-εύχομαι κι ελπίζω να ήμαστε πάντα κοντά του τυλίγοντας τα χέρια μας και έχοντάς το μέσα σε έναν κύκλο προστασίας που δεν θα το αγγίζει τίποτα δυσάρεστο....εξάλλου έχει νονούς σε όλες τις ηλικίες....14 για να έχει όση τρέλα χρειάζεται....17 για να έχει όση επανάσταση χρειάζεται και 34 για να έχει ωριμότητα-λέμε τώρα-....όλα αυτά μαζί ας ευχηθούμε να φτιάξουν μια πολύ όμορφη και ισχυρή προσωπικότητα....έναν άνθρωπο τίμιο,σοβαρό,υπεύθυνο και αισιόδοξο....έναν πραγματικό άντρα!

Πάντα άξιοι να ήμαστε όλοι μας....και οι γονείς και τα κουμπαράκια.....



Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους και όσους ήταν με τη σκέψη τους κοντά μας, επειδή δεν τα κατάφεραν να έρθουν για κάποιους λόγους.....

                                       Φιλιά σε όλους.....

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Αλλαγές εκ των έσω......


Καλό μήνα φιλαράκια μου αγαπημένα..............

Έφτασε το Φθινόπωρο...εγώ φόρεσα τη ζακετούλα μου για να έρθω στη δουλειά και έφτιαξα ελληνικό ζεστό καφεδάκι γιατί η δροσούλα αυτή που έχει σήμερα ένιωσα ότι το απαιτούσε....

Η μαμά της κουμπαρούλας μου έλεγε πως κάθε πρώτη Σεπτέμβρη πρέπει να κάνουμε ποδαρικό στο σπίτι,να λιβανίζουμε και να πετάμε λίγη ζαχαρίτσα στην πόρτα για γλυκές ειδήσεις..έκανα λοιπόν όλο αυτό το τελετουργικό και στο σπίτι και στη δουλειά και τώρα κάθισα εδώ μπροστά στον υπολογιστή μου για να φτιάξουμε λίγο τη διάθεσή μας βρε παιδιά....πως μπορεί να γίνει αυτό τις μαύρες μέρες που ζούμε;

1.Ας κάνουμε μια γενική καθαριότητα στο σπίτι.Σε καθαρό χώρο σίγουρα θα νιώσετε καλύτερα.Αν αγοράζετε αποσμητικά χώρου ή αρωματικά κεριά αλλάξτε άρωμα....γιατί να το κάνετε αυτό;;;μα αλλάξαμε εποχή βρε παιδιά,γι'αυτό!

2.Κάντε ένα ξεσκαρτάρισμα στα ρούχα σας.Καλοκαιρινά και χειμωνιάτικα και δώστε τα .Χαρίζω πάει να πει ξέρω να δίνω κι αυτό από μόνο του είναι μαγικό και σε κάνει να νιώθεις καλά.

3.Τα περσινά βοηθήματα των παιδιών δεν θα τα χρειαστείτε....δώστε τα κι αυτά σε παιδιά μικρότερης τάξης....θα τους χρειαστούν...σε σας όχι πια.

4.Αλλάξτε μικροπράγματα στο σπίτι...θα μου πείτε:δεν υπάρχουν λεφτά για ανακαινίσεις και αγορές...δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε καινούργια...Ανταλλάξτε με τους φίλους σας....Δώστε το καφέ σας ριχτάρι και πάρτε εκείνο το κόκκινο που σας είχε κάτσει από τότε που πήγατε στην κολλητή σας και το είδατε.Κάντε μια προσωρινή ανταλλαγή.

5.Στολίστε το δέντρο....τι;δεν ήρθαν ακόμη τα Χριστούγεννα;ε και τι....εγώ το έχω στο σπίτι ολοχρονικής....Το καλοκαίρι το είχα στολίσει με καρτ ποστάλ από νησιά,σκουλαρίκια φτιαγμένα από πηλό,φωτογραφίες των κολλητών και στην κορφή είχα βάλει μια μινιατούρα παγωτού.

6.Αγοράστε φυτά και ασχοληθείτε με την φροντίδα τους...θα νιώσετε καλά.

7.Μπορείτε να πάρετε και κατοικίδιο.Μην δώσετε ένα κάρο λεφτά.Πηγαίντε σε φιλοζωικές εταιρείες ή σε κάποια υπεύθυνα pet shop.Υπάρχουν πολλά παρατημένα και ανυπεράσπιστα ζωάκια που περιμένουν τη στοργή σας.

8.θέλετε να διαβάσετε μα δεν έχετε χρήματα για βιβλία;μη νοιάζεστε....υπάρχει ομάδα στο facebook που ανταλλάσσει με τα δικά σας.

9.Κολυμπήστε όσο ακόμη ο καιρός το επιτρέπει...

10. Ασχοληθείτε με κάτι καινούργιο...γυμναστήριο,μπάσκετ, τένις....τι;δεν έχετε χρήματα;τότε ξεκινήστε το τρέξιμο,το περπάτημα,τις ρακέτες,το ποδήλατο..είναι δωρεάν...θέληση να υπάρχει.

11.Γράψτε σε ημερολόγιο...η καλύτερη δωρεάν ψυχοθεραπεία....άσε που μπορεί να εξελιχθεί και σε βιβλίο:τα απομνημονεύματά σας!

12.Κανονίστε βραδυές στο σπίτι με κολλητούς και παίξτε ούνο,ταμπού,δηλωτή και μονόπολη....σίγουρα θα περάσετε καλά!!!κι ακόμη καλύτερα αν κερδίσετε...


13. Ερωτευθεί τε....κάνει καλό!!!γιατί;γιατί έτσι....δεν υπάρχει εξήγηση

Καλό Φθινόπωρο....και μην ξεχνάτε....ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.....τίποτα άλλο...:-)

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Η Κοραλία της Σιωπής....

 Και ήρθε το καλοκαίρι και ήρθαν και οι διακοπές και οι ατέλειωτες ώρες στην παραλία και στις ξαπλώστρες....και ήρθε το καλοκαίρι και βγήκαμε στα μπαλκονάκια μας με ένα ποτήρι κρασάκι ή λίγο καρπούζι κι ένα παγωτό....τι λείπει από αυτές τις αγαπημένες χαλαρωτικές στιγμές;
 Μα η καλή παρέα...ναι αλλά αν δεν έχω έναν άνθρωπο καθημερινά να μιλήσω ή κάτι για να ξεχαστώ;τότε τι γίνεται;τότε η καλύτερη λύση είναι ένα βιβλίο....ποιο είναι ένα από τα πολλά γι'αυτό το καλοκαίρι;;;
 Θα σας προτείνω την Κοραλία της σιωπής της Ζηνοβίας Μαρνέζη....
 Γιατί;
Μα, καταρχήν γιατί είναι ένα βιβλίο με ένα υπέροχο εξώφυλλο που θες να βουτήξεις μέσα του κι αφού δεν γίνεται για πρακτικούς λόγους, τότε βουτάς μεταφορικά στις σελίδες του και σε συνεπαίρνει....κάνεις βουτιές και παίρνεις μικρές ανάσες παύσεις, γιατί δεν θες να το αφήσεις από το χέρι σου.Τόσο μαγικό και δροσιστικό είναι....
 Μαζί με τα κοράλλια και τα κοχύλια θα συναντήσεις τους ήρωες από το πρώτο βιβλίο της κυρίας Ζήνας...θα τους ξαναθυμηθείς,θα τους ξανά αγαπήσεις θα ξανά συμπάσχεις μαζί τους...μέχρι που θα  καλυφθούν κάποια κενά...όλα θα μπουν στη θέση τους....ανοιγμένα κεφάλαια του πρώτου βιβλίου που έρχονται και κλείνουν τώρα....στην συνέχειά του....στην Κοραλία της σιωπής....
 Και δεν είναι μόνο το εξώφυλλο,το κείμενο και η πλοκή....
 Είναι η ίδια η συγγραφέας που είναι ένα άτομο εξαιρετικό!!!!!στη γλώσσα του facebook θα λέγαμε για πολλά like!!!
 Γιατί; γιατί έχει ήθος,χιούμορ,απλότητα,ποιότητα και όλα τα καλά που είναι δύσκολο να βρεις στις μέρες μας και ειδικά σε έναν άνθρωπο που δεν είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος αλλά ένας  ταλαντούχος...γιατί το πιο εύκολο θα ήταν για κείνη να είναι απρόσιτη και <<ψωνάρα>>...το αντίθετο όμως συμβαίνει,είναι προσιτή,ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας....ένας άνθρωπος που θα σου ανοίξει το σπίτι του,θα σε συμβουλέψει,θα καλαμπουρίσει μαζί σου και θα σου πει να κοιτάς τα πράγματα θετικά.....
 Κυρία Ζήνα πραγματικά ευχαριστώ για τη φιλία,για τις συμβουλές και γενικά που είστε αυτή που είστε....Εύχομαι κάθε επιτυχία στο δεύτερο συγγραφικό παιδάκι σας γιατί την αξίζει!!!!!!

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Να την χαίρομαι!!!!

Η κόρη μου σήμερα γίνεται 17χρονών...
Πήγαινα τρίτη λυκείου όταν έμαθα πως είμαι έγκυος.Τόσο διάβασμα και όνειρα για να ετοιμαστώ για τις πανελλήνιες ξαφνικά μπήκαν στην άκρη γιατί θα έφερνα στον κόσμο ένα παιδί.
Βγάλαμε μαζί την τρίτη λυκείου και συγκεκριμένα την τρίτη δέσμη.-Τώρα διαλέγει κι αυτή τη θεωρητική κατεύθυνση,όχι τόσο τυχαίο νομίζω-.Πήγαμε μαζί στην τελετή του γάμου μου και αργότερα στο μαιευτήριο για τη γέννησή της.
Ένα παιδί γέννησε ένα παιδί.Ήταν πάρα πολλά τα συναισθήματα που ένιωσα και νιώθω γι'αυτήν.
Από την αρχή ήξερα πως θα κάνω κόρη και παρακαλούσα το Θεούλη να έχει μπλε ματάκια.Φαίνεται πως το ήθελα πολύ γιατί τελικά μου έκανε το χατήρι.
Η κόρη μου ήταν το πρώτο νεογέννητο που είδα στη ζωή μου..ενώ δεν έβγαλα κιχ κατά τη διάρκεια της γέννας,δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου όταν την είδα και μου την έβαλαν πάνω μου.Οι καρδιές μας ενώθηκαν..η δική μου και η δική της χτυπούσαν μαζί,η μία πάνω στην άλλη.Δεν υπήρχε πια μέσα μου αλλά δίπλα μου.
Πόσα πράγματα δεν ζήσαμε παρέα;ξενύχτια,αρρώστιες,σχολικές γιορτές,τη γέννηση του αδελφού της-που για να τον πάρει με καλό μάτι της έκανε όλο δώρα-,μπάνια στη θάλασσα,γενέθλια,γιορτές και τόσα άλλα....πράγματα που δεν θα άλλαζα με τίποτα στον κόσμο.Ούτε για πτυχία ούτε για πανεπιστήμια..
Θέλω να σου πω πως σ'αγαπάω πολύ και σου ζητώ συγνώμη αν κάποιες φορές γίνομαι περισσότερο μαμά παρά φίλη.Θέλω να πιστεύω πως σε έχω κάνει δυνατή να αντιμετωπίσεις οτιδήποτε στη ζωή σου.Θέλω να ξέρεις πως θα είμαι εδώ σε οποιαδήποτε επιλογή σου.Θέλω να ξέρεις ακόμα πως είσαι ένα τυχερό παιδί γιατί υπήρξες καρπός μεγάλου επαναστατικού έρωτα για τα χρόνια εκείνης της εποχής και αυτό σε έχει κάνει αυτόματα τόσο επαναστατική και ατρόμητη...είμαι πολύ περήφανη που είσαι η κόρη μου...και σου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ που ήρθες και υπάρχεις στη ζωή μου....η μαμά!
το τραγουδάκι φυσικά αφιερωμένο....<3<3<3

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Σήμερα έκλεισα ένα χρόνο.....

γεια σε όλους.....
σήμερα έκλεισα ένα χρόνο ζωής.....η μαμά θέλησε να μου κάνει γενέθλια.......με άφησε λοιπόν στην κούνια και ασχολήθηκε μόνο με τις ετοιμασίες και τα σχετικά....αν μπορούσα να περπατήσω σίγουρα θα την κοπάναγα για να με ψάχνανε.....γκρρρρρ
το απογευματάκι μαζεύτηκε κόσμος που με φιλούσε και με έπαιρνε αγκαλιά κι έτσι κάπως ηρέμησα από τη μαμά που με παραμέλησε....
μου έφεραν και δώρα... μαγιό, κουβαδάκι, καπελάκια,είμαι έτοιμος για μπάνια και παιχνίδια στη θάλασσα...
κάποια στιγμή η μαμά με κρατούσε αγκαλιά και μου ζητούσε να φυσήξω το κεράκι της τούρτας. Είχαμε κάνει πρόβες αλλά τελικά δεν το φύσηξα εγώ γιατί  είχα μπλοκάρει. Από τη μία ήθελα να κάνω ευχή και να συγκεντρωθώ για το τι θα ζητήσω και από την άλλη ήθελα να με τραβάει όμορφο  η κάμερα...
μετά το τραγουδάκι και τις φωτογραφίες άρχισα να κάνω γκρίνια γιατί ήθελα να φάω από την τούρτα μου και όλα αυτά τα υπέροχα που είχαν φτιάξει η μαμά με τη γιαγιά όμως η μαμά μου έφερε κρέμα κι εγώ απλά δεν ήθελα....
μετά με έβαλαν για ύπνο και ενώ στην αρχή δεν ήθελα να κοιμηθώ μετά ξεράθηκα γιατί κουράστηκα πολύ...
δύσκολο και κουραστικό να μεγαλώνει κανείς...αλλά και τόσο ωραίο να έχεις γύρω σου ανθρώπους που σ αγαπάνε σε νοιάζονται και κάνουν πράγματα για σένα....εύχομαι του χρόνου να ξανακάνω παρόμοια γενέθλια και γιατί όχι να έχω και μια μικρή αδελφούλα....
μαμά να ξέρεις αυτό ευχήθηκα......





Υ.Γ Εύχομαι στο πνευματικό μου παιδάκι όλα τα καλά του κόσμου....να είναι πάντα περιτριγυρισμένο από αγαπημένα πρόσωπα,να μεγαλώσει μέσα στην αγάπη και την αλήθεια....και κυρίως να είναι γερό....χρόνια πολλά ζουζουνάκι μας.....να σε χαιρόμαστε!!!!!!!!!<3 <3<3

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Απατηλές αγάπες....έρωτες χωρίς φτερά!

Απατηλές αγάπες...έρωτες χωρίς φτερά......
αυτός είναι ο τίτλος από το πρώτο μου βιβλίο που θα εκδοθεί σε λίγο καιρό από τη Δυάς εκδοτική...

 Η αγάπη μου για τα βιβλία ξεκίνησε στην τρίτη δημοτικού,όταν η μητέρα μου, μου αγόρασε το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο για να διαβάσω το καλοκαίρι.Δεν ήθελε να τεμπελιάζω με μπάνια και βόλτες και σκέφτηκε να με βάζει να διαβάζω για να αποκτήσω πλούσιο λεξιλόγιο και ιδέες..
 Στην αρχή δεν σας το κρύβω δυσανασχέτησα....σκέφτηκα:<<πάλι διάβασμα;έλεος πια>>,αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...έτσι πήρα στα χέρια μου το ''εμένα με νοιάζει'',άπλωσα μία ψάθα στο μπαλκόνι και τρώγοντας μια γρανίτα πορτοκάλι ξεκίνησα πρώτη θέση για ταξίδι χωρίς επιστροφή...
 Η μητέρα μου ξύπνησε το απόγευμα από το μεσημεριανό υπνάκο της και της είπα πως είχα τελειώσει το βιβλίο και ήθελα κι άλλο.Εκείνο το καλοκαίρι διάβαζα ένα κάθε μεσημέρι...το καπλάνι της βιτρίνας,το θησαυρό της Βαγίας,το συρανό ντε μπερζερακ και τόσα άλλα....από τότε παντού και πάντα διάβαζα συνέχεια.Χειμώνα,καλοκαίρι,σε διακοπές,στα πάνω και στα κάτω μου,ακόμη και στις ουρές που περιμένω να πληρώσω λογαριασμούς είμαι με ένα βιβλίο στο χέρι...το σώμα μου είναι εκεί,αλλά το μυαλό μου ταξιδεύει...
 Αργότερα,η μητέρα μου μου χάρισε μία γραφομηχανή και έμαθα να γράφω γρήγορα...σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να είμαι διάσημη συγγραφέας,αλλά το έβλεπα πολύ δύσκολο κι έτσι έλεγα μέσα μου:<<ωραία θα ήταν να ήμουν και απλή γραμματέας που είναι πιο εύκολο και να διαβάζω βιβλία από χόμπι>>.
 Μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω, ότι τα παιδικά μου όνειρα έγιναν πραγματικότητα....
 Θέλω να ευχαριστήσω τη μητέρα μου που χάρη σ'αυτήν ανακάλυψα την αγάπη μου για το βιβλίο,τον εργοδότη μου Καραχάλιο Σπύρο που μου έχει εμπιστευθεί όλη τη γραμματειακή δουλειά της εταιρείας του και τον εκδότη μου Μωύσογλου Γιώργο που πίστεψε σε μένα και με βοηθάει να κάνω το μεγαλύτερο απ' όλα μου τα όνειρα πραγματικότητα.
 Όταν είναι να γίνει κάτι...απλά γίνεται....και πιστέψτε με ακόμη και στις μέρες μας γίνονται θαύματα....αρκεί να τα πιστέψετε!!!!!!


Υ.Γ Ελπίζω να απολαύσετε το βιβλίο μου και να έχετε τη διάθεση να μου λέτε κάθε καλή ή κάθε κακή κριτική...μπορεί το χειροκρότημα να είναι το μπράβο για έναν καλλιτέχνη,αλλά για έναν συγγραφέα το μπράβο είναι η επαφή με τον αναγνώστη του....ευχαριστώ από καρδιάς:-)

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου....

Πριν λίγες μέρες ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη με  τίτλο<<Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου>>....
Ένα βιβλίο από την Δυάς Εκδοτική...
Ένα βιβλίο που μιλούν γι'αυτό η Ευαγγελία Ευσταθίου και η Αναστασία Καλλιοντζή..
Σε λίγο θα μιλούν όμως θα μιλούν όλοι γι'αυτό...
Εγώ πραγματικά το διάβασα με μια ανάσα....είναι ένα βιβλίο που μιλάει για την πραγματική αγάπη!ένα βιβλίο με όμορφους διαλόγους που σε καθηλώνουν,σε κρατάνε σε αγωνία και σε κάνουν να σκεφτείς.
Μία γυναίκα σημερινή,μοντέρνα που έχει ότι έχουν οι περισσότερες από εμάς...παιδιά,σύζυγο,υποχρεώσεις και καθόλου χρόνο για τις ίδιες...ώσπου κάποια στιγμή κάτι γίνεται και σπάει η ρουτίνα της καθημερινότητας...ώσπου κάποια στιγμή η κομπάρσα στην ίδια της τη ζωή γίνεται πρωταγωνίστρια και μέσα στην καρδιά της ανθίζει,τι άλλο;;;;;;η αγάπη!


Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Γοργόνα ή Φάλαινα;;;;;

 Η άνοιξη έσκασε μυτούλα δειλά δειλά....έτσι λοιπόν,ιδιαίτερα οι γυναίκες ξεκινούν να προετοιμάζονται για τις παραλίες,τα κοντά σορτσάκια και τα λιγότερα ρούχα γενικότερα.Αγοράζουμε κρέμες-βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί και γω σε αυτή τη λούμπα έχω πέσει,μη νομίζετε-μαγικά χαπάκια που με ένα μόνο την ημέρα διώχνεις τους ανεπιθύμητους πόντους και την αποκρουστική κυτταρίτιδα,κόβουμε γεύματα,καταργούμε το ασανσέρ και πηγαίνουμε από τις σκάλες αγκομαχώντας,κάνουμε κανέναν κοιλιακό μεταξύ των διαφημίσεων και ταινίας σε γενικές γραμμές έχουμε αρχίσει να αγχωνόμαστε γιατί έχουμε και ένα μαγιό να βάλουμε που όσο να πεις δεν μπορεί να κρύψει και πολλά από αυτά που θέλουμε....
 Σκεπτόμενη όόόόλα αυτά και λίγο έως πολύ αγχωμένη μπορώ να πω,διαβάζω το εξής που θα σας παραθέσω παρακάτω και σκάω κι εγώ ένα χαμόγελο...οι τύψεις μου για το τσιζκέικ της μαμάς που λιμπίστηκα  και έφαγα μια γωνιά εξατμίστηκαν και τώρα τρώω συνωμοτικά το σοκολατάκι που μου έφερε η γειτόνισσα για την επέτειο του γάμου της....διαβάστε το παρακάτω και απενεχοποιηθεί τε....φάτε και πιείτε κάτι παραπάνω γιατί ζούμε μόνο μια φορά.δεν είναι κρίμα να στερούμαστε μικρές απολαύσεις;;;;ε!τι λέτε κι εσείς....διαβάστε και απαντήστε...από μένα ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ :-)


«ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ?;;;;»
Έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και αδύνατη νεαρά με την παρακάτω λεζάντα: «ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;» Μια κυρία μέσης ηλικίας που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την νεαρή στην αφίσα, απάντησε στη αφίσα του γυμναστηρίου, γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής: Οι Φάλαινες περιτριγυρίζονται από φίλους (δελφίνια, ιππόκαμπους, θαλάσσιους ελέφαντες, και περίεργους ανθρώπους).
Έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή, μένουν έγκυοι, και γεννάνε αξιολάτρευτα φαλαινάκια. Περνάνε ωραία παρέα με τα δελφίνια τρώγοντας σαρδέλες και γαρίδες και παίζοντας στις θάλασσες, ταξιδεύοντας σε εξωτικά μέρη όπως την Παταγονία, τα στενά του Bering και τους κοραλλιογενείς υφάλους της Πολυνησίας. Οι Φάλαινες τραγουδούν θαυμάσια, όλη μέρα, και έχουν ηχογραφήσει και CD.
Ζούνε ελεύθερα, χωρίς ουσιαστικούς εχθρούς εκτός από τον άνθρωπο, και είναι αγαπητές, σεβαστές και υπό την προστασία πολλών οργανώσεων. Οι Γοργόνες δεν υπάρχουν! Και εάν υπήρχαν θα κάνανε ουρές έξω από τα γραφεία των ψυχαναλυτών πάσχοντας από κρίση ταυτότητας. Τι είμαι Ψάρι ή Άνθρωπoς;
Οι γοργόνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ διότι όπως υποστηρίζει η μυθολογία, πεθαίνει όποιος άνδρας τις πλησιάσει και κυρίως μάλλον τους λείπει ο κατάλληλος «εξοπλισμός» για σεξ (με ουρά ψαριού που διαθέτουν κάτω από την μέση). Χωρίς σεξ... ούτε παιδιά μπορούν να κάνουν και ποίος θα ήθελε να κάνει παρέα με μια κοπέλα που βρόμαγε ψαρίλα;
Με βάση τα παραπάνω η επιλογή μου είναι ξεκάθαρη!!!! ΝΑΙ !!!!!!!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΑΛΑΙΝΑ!!!Υ.Σ. Είμαστε σε μια εποχή που τα media καθορίζουν το «ωραίο». Μόνο οι αδύνατοι είναι ωραίοι.. Αλλά εγώ προτιμώ να απολαμβάνω παγωτό με τα παιδιά μου, ένα καλό δείπνο με τον συνομήλικο σύντροφό μου και καφέ με τις συνομήλικες φίλες μου. Όπως περνούν τα χρόνια κερδίζουμε αργά, αργά βάρος, κυρίως διότι μαζεύουμε τόσες πληροφορίες και γεμίζει το κεφάλι μας σοφία. Όταν δεν χωράει άλλη σοφία το κεφάλι μας, διανέμεται φαίνεται η αποθηκευμένη γνώση στο υπόλοιπο σώμα σας.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΑΡΕΣ, Είμαστε υπερβολικά καλλιεργημένες, μορφωμένες, χαριτωμένες και χαρούμενες...
Από σήμερα, όταν θα βλέπω τον κώλο μου στον καθρέφτη, θα σκέφτομαι: «Πω, Πω τι έξυπνη που είμαι!!!!!»
 

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

1 year actually....

 Ένας χρόνος bloger...και επίσης άλλος ένας χρόνος επιπλέον ζωής για μένα.Ναι, σήμερα είναι τα γενέθλιά μου και γι αυτό πέρσι είχα επιλέξει αυτή τη μέρα για να δημιουργήσω αυτό το blog,το neraidokosmo.
 Ένας χρόνος με δίαιτες που άρχιζαν και σταματούσαν,με ατέλειωτες συζητήσεις,με μαγειρέματα,γυμναστική,άγχος,πολλή οδήγηση,τρελό γέλιο,βουβό κλάμα,κουτσομπολιό.
 Σε όλο αυτό το χρόνο απέκτησα 152 αναγνώστες σε αυτό το μπλογκ. Έγραψα κάμποσες αναρτήσεις,διάβασα επίσης πολλές άλλες αξιόλογες αναρτήσεις.Μετράω 399 φίλους στο facebook,πολλούς γνωστούς στη ζωή μου και λιγότερους μα πραγματικούς φίλους πλάι μου.
 Ένα χρόνο που με απασχόλησε τόσο η Ελλαδίτσα μας, που είδα ειδήσεις με αγωνία,διάβασα εφημερίδες,άκουσα πολιτικές συζητήσεις που δεν έκανα παλιότερα.
 Ένα χρόνο μετά δεν είμαι μια απλή Ελληνίδα,είμαι μια αγανακτισμένη Ελληνίδα.Μια γυναίκα που επιμένει να αγοράζει Ελληνικά προϊόντα,που ανακυκλώνει και δεν σταματάει να ελπίζει για το καλύτερο.
 Μια πεισματάρα Υδροχόος και ταυτόχρονα ονειροπόλα;ευαίσθητη;αισιόδοξη;που δεν έχει σκοπό να το κουνήσει από το χώμα του κρασιού,της ελιάς και των μαρμάρων, γιατί αν φύγουμε όλοι η Ελλάδα θα χαθεί.Κι αφού είμαι ένα χρόνο πιο σοφή και δυνατή θα παλέψω με νύχια και με δόντια για να την κρατήσω στο χάρτη.
 Ένας χρόνος που υπάρχει ανασφάλεια και ατομικισμός,γιατί έτσι θέλουν να μας φτιάξουν οι από πάνω,εγώ πιστεύω πως ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που συμπονούν,που βοηθάνε,που αγαπούν το συνάνθρωπο.
 Ευχαριστώ Θεέ μου που με αξίωσες να ζήσω κι αυτό το χρόνο επιπλέον για να εκτιμήσω τη ζωή που είχα και να μεταδώσω στα παιδιά μου μια όμορφη ζωή που θα έρθει.Καλύτερη κι από την προηγούμενη.Ας μην περνάμε στα παιδιά τα ερείπια που έχουν σπείρει οι άνωθεν, ας τους δείξουμε χώρους που μπορούν να βάλουν δικά τους θεμέλια,γερές βάσεις για να ξαναχτίσουν μια Ελλάδα όπως της αξίζει.
 Όσο για μας τους ίδιους ας χαράξουμε το 2012 στην καρδιά μας σαν νέα σελίδα στη ζωή μας.Μια νέα χρονιά που οι αξίες ξανακάνουν εμφάνιση.Ας αφήσουμε την επιφάνεια κι ας ψάξουμε στο βάθος για να βρούμε την παιδικότητά μας,την καλοσύνη στους άλλους.Ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο,ας ξαναθυμηθούμε πως είναι να ονειρεύεσαι.......γιατί χωρίς όνειρα δεν υπάρχει ζωή.

 Σταματώ εδώ για σήμερα,πρέπει να δουλέψω για να πάει αυτή η χώρα μπροστά.Σας ευχαριστώ όλους όσους με στηρίζετε,με διαβάζετε,με ανέχεστε.Να ξέρετε πως είμαι πάντα εδώ για όσους με χρειάζονται.
 Μου εύχομαι Χρόνια μου Πολλά με αγάπη!

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

τα φτερά των νεράιδων...

  Έχετε αναρωτηθεί για ποιο λόγο οι νεράιδες έχουν φτερά;εγώ ναι και θα ήθελα να σας το πω.Οι νεράιδες είναι γυναικεία πλάσματα,η γυναικεία φύση τους είναι πολύ ελεύθερη.Δηλαδή όπως οι περισσότερες γυναίκες αγαπάνε πολύ όμως κατά βάθος προτιμούν τη μοναξιά και την ανεξαρτησία τους.
 Αν τύχει και ερωτευθούν δεν δεσμεύονται.Αγαπούν,δίνονται αλλά κάνουν μόνες τους διακοπές,μόνες τους περνούν τα Σαββατοκύριακά τους μαζί με τα ξωτικά του δάσους, όχι όμως με τους αγαπημένους τους.Αυτόν θα τον δουν κάποιες συγκεκριμένες ώρες και μέρες της εβδομάδας και ως εκεί.Αυτό το κάνουν για να μην γίνονται βαρετές οι ίδιες και για να μην βαρεθούνε κι εκείνες τον αγαπημένο τους, εξάλλου σας είπα,δεν μπορούν την πίεση και τη δέσμευση με τίποτα.
 Ίσως ενδόμυχα σκέφτεστε αν νιώθουν την απουσία του συντρόφου τους και τι κάνουν γι αυτό.Ναι και βέβαια τη νιώθουν κι εδώ κολλάνε τα φτερά.Κουβαλούν την αγάπη τους μαζί.Νοερά πάντα.Όπου κι αν πάνε θεωρούν πως έχουν και την αγάπη τους κοντά τους.Και έτσι ταξιδεύουν,γεύονται,μυρίζουν,βλέπουν,ονειρεύονται παρέα με τον αγαπημένο τους.Είναι περίεργα πλάσματα,το είπαμε.
 Ακόμη κι αν αγαπούν ολοκληρωτικά κι απέραντα και πάλι δεν χάνουν τον εαυτό τους στη σχέση.Και αφήνουν και τον άλλο να είναι ο δικός του εαυτός.Στην ψυχή τους μόνο κουβαλούν το άλλο τους μισό...έστω κι αν αυτή η απουσία πονάει αυτές το πολεμούν και γίνονται ευτυχισμένες.Η αγάπη σε όλο της το μεγαλείο γι'αυτές.Έτσι απλά..

Υ.Γ Όλα τα παραπάνω ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα...είναι δικές μου σκέψεις και δικοί μου στοχασμοί....καλό Σαββατοκύριακο για όλους εύχομαι και όσοι-ες είστε όπως οι νεράιδες,απλώς φορέστε τα φτερά σας και περάστε όμορφα!

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Γράμμα στους γονείς μου....

  Πριν λίγες μέρες είχα μαλώσει το  γιο μου γιατί έκανε κάτι και με στενοχώρησε,βασικά με ανησύχησε γιατί είχαμε συνεννοηθεί άλλα και έγιναν άλλα, τέλος πάντων,αυτή η ανησυχία αφού στην αρχή μου βγήκε με μια κατσάδα,στην πορεία δεν ήθελα ούτε να του μιλάω.Του τα είχα μαζέψει για τα καλά.Ξέρω πως ήταν παιδιάστικη αντίδραση αλλά έτσι μου βγήκε.Ο μικρός κύριος λοιπόν μου άφησε ένα σημείωμα στο τραπέζι και όταν γύρισα από τη δουλειά το βρήκα.Έγραφε: γράμμα για τη μαμά μου και ξεκινούσε...
1.Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου.Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
2.Μη με παραχαϊδεύεις.Ξέρω πολύ καλά πως δεν θα πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ.Σε δοκιμάζω για να δω.
3.Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ'ότι είμαι.Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το σπουδαίο.
4.Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο,αν μπορείς.Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
5.Μη μου δημιουργήσεις το συναίσθημα,πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα.Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
6.Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεών μου.Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
7.Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροδιαθέσεις μου.Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
8.Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις,γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό  μου κάνοντας τον κουφό.
9.Μη μου κάνεις επιπόλαιες υποσχέσεις.Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
10.Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου.Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
11.Μην πέφτεις σε αντιφάσεις.Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνειςνα χάνω την πίστη μου σε σένα.
12.Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψεις πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
13.Μην προσπαθείς να με κάνεις να σε πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη.Είναι μία δυσάρεστη έκπληξη για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
14.Μη δια νοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγνώμη.Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
15.Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω.Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα,αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
16.Μην ξεχνάς πως δεν θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη.Αυτό όμως δεν χρειάζεται να το πω.Έτσι δεν είναι;
 Μετά από αυτό τον φώναξα και του είπα <<μου έβαλες τόσα ΜΗ που ελπίζω πραγματικά να μην τα κάνω όλα αυτά και σου ζητώ συγνώμη αν θεωρείς ότι τα κάνω,όσο για το τελευταίο είναι το μόνο που κάνω με όλη μου την ψυχή από τότε που γεννήθηκες.Δεν είμαι Θεός,έχω κι εγώ αδυναμίες κι ελαττώματα.Όμως δεν έχω μόνο υποχρεώσεις έχω και δικαιώματα όπως και συ.Αν θες όλα τα παραπάνω δείξε μου πως και συ αντιδράς έτσι σε ανάλογη περίπτωση.>>
-Δηλαδή;μου είπε.
-Όσο εγώ θα φτιάχνω κρέπες,εσύ πήγαινε να μαζέψεις το δωμάτιό σου.Εγώ συνεχίζω να τηρώ το 15 κι εσύ ξεκίνα με το 1.
Γελάσαμε και οι δύο,αγκαλιαστήκαμε και συνεχίσαμε να ζούμε ένα ακόμη κρύο απόγευμα του Γενάρη....

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Χριστουγεννιάτικο δέντρο μέχρι το Πάσχα....

 Καταρχήν Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σε όλους!
Οι γιορτές πέρασαν και μαζί με αυτές όλα τα λαμπιόνια και η ζάχαρη άχνη και το μέλι και όλα....η μαγεία χάνεται.Τα μπαλκόνια σκοτεινιάζουν και τα χριστουγεννιάτικα μαζεύονται για το πατάρι.Αυτό σκεφτόμασταν και συζητούσαμε με τα παιδιά μου και αφού μελαγχολήσαμε στην αρχή μετά αποφασίσαμε να παρατείνουμε τη μαγεία....πως;;;;;
 Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο θα μείνει...όχι όμως με τα  χριστουγεννιάτικα στολίδια του....θα το αφήσουμε με τα λαμπάκια του και αντί για στολίδια θα βάλουμε φωτογραφίες δικές μας και των φίλων μας και λίγα ζαχαρωτά για να θυμόμαστε τις γλυκές μας στιγμές μαζί τους.
 Θα είναι η γωνιά με τις αναμνήσεις μας....
 Η κόρη μου αναρωτήθηκε:θα μας περάσουν για τρελούς.....
-Εσένα θα σε ευχαριστεί;της είπα..
-Ναι,θα είναι τέλειο!
-Αυτό μετράει λοιπόν!απάντησα...
-Και το Πάσχα τι θα το κάνουμε;ρώτησε ο γιος μου.
-Το πολύ πολύ να το φορτώσουμε με κοτοπουλάκια,αυγά και πασχαλίτσες του είπα...

 Τα παιδιά μου χάρηκαν κι εγώ μαζί τους γιατί θέλουμε ένα σπίτι ζεστό γεμάτο από αγάπη και χρώματα.....α!και μπόλικη τρέλα....μπορείτε να το εφαρμόσετε κι εσείς....πιστέψτε με....θα ταξιδεύετε ενώ πίνετε τον καφέ σας.όταν είστε μελαγχολικοί,σε όλες σας τις στιγμές....να είστε καλά!